در این مقاله یک روش هم‌گاه‌سازی (سنکرون‌سازی) صوتی رقومی (آکوستیکی دیجیتال) مخابرات داده زیر آب، برای کاربرد در مخابرات صوتی بدون سیم دریاهای کم‌عمق، پیشنهاد و برای بردهای یک کیلومتر و ده کیلومتر مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. در ارائه این روش از مفهوم یا روش هم‌گاه‌سازی (سنکرون‌سازی) سامانه تلویزیون و هم‌چنین از یک روش تجربی استفاده می‌گردد. در روش پیشنهادی این مقاله، سازوکاری در پاکت داده‌های ارسالی تعبیه می‌گردد که به کمک آن هم‌گاه‌ساز (سنکرون‌ساز) گیرنده، ابتدا بسته‌های ارسالی را (با دقت لازم و برخط) تشخیص می‌دهد و آشکار‌سازی صحیح بیت‌های دریافتی از محل دقیق شروع بیت‌های مدوله شده در طول زمان ارسال- دریافت (در روند تبادل اطلاعات) بر مبنای آن انجام می‌پذیرد. به دلیل ماهیت صوتی کانال مخابرات زیرآب و عدم انتشار امواج برقامغناطیس به درون آب، روش‌های معمول بیرون از آب (نظیر روش هم‌گاه‌سازی سامانه تلویزیون) برای کار در زیر آب جوابگو نیستند و لذا روش پیشنهادی مقاله (که از روش هم‌گاه‌سازی سامانه تلویزیون الهام گرفته است)، کار هم‌گاه‌سازی (سنکرون‌سازی) مخابرات داده زیر آب را به طور مؤثر انجام می‌دهد. مشارکت اصلی مقاله، پیشنهاد یک پروتکل جدید هم‌گاه‌سازی (سنکرون‌سازی) رقومی برای سامانه‌های مخابرات داده آب‌های کم‌عمق برد بلند (تا ده کیلومتر) مبتنی بر روش مذکور می‌باشد. به منظور ارزیابی روش و پروتکل پیشنهادی، یک مودم صوتی زیر آب اِف‌اِس‌کِی ردۀ برد بلند (ده کیلومتر)، طراحی و پیاده‌سازی گردید که نتایج ارزیابی‌ها و مطالعات عملکردی نشان از اثربخشی روش پیشنهادی مقاله می‌دهد.