گنبدهای ژئودزیک به دلیل پایداری شکل هندسی کره جز معدود سازه‌هایی هستند که می‌توانند حدود 200 متر دهانه را بدون نیاز به هیچ سازه کمکی پوشش دهند. اما مشکل عدم وضوح گفتار در این فضاها مانع استفاده از این سازه‌ها به عنوان سازه غالب فضاهای کلان مقیاس برای استفاده صوتین شده‌است. جامعه آماری ما در این پژوهش شامل تمام گنبدهای ژئودزیک ساخته‌شده با قطر بالای 100 متر است. از میان این گنبدها، سه گنبد با حجم‌های کم، متوسط و زیاد نسبت به بازه حجم گنبدها انتخاب شدند. در مرحله بعد، با متناسب‌سازی نسبت شعاع و ارتفاع گنبدها برای کاهش تاثیر دیگر شبه‌سنج‌ها بر روی نتایج آزمون، نمونه‌های مورد آزمایش به نه گنبد افزایش یافت. سپس نمونه‌ها برحسب شبه‌سنج‌های زمان واخنش (RT)، تراز فشار صدا (SPL)، شفافیت (50C،80C)، وضوح (50D)، شاخص عبور مستقیم صدا (STI) و درصد خطای شنیداری (Alcons) مورد آزمون قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که فرم قطاع گنبد یعنی نسبت شعاع و ارتفاع بر روی شبه‌سنج‌های صوتین مورد بررسی تاثیرگذار بوده‌است. هم‌چنین با شاخص‌سازی گنبدها می‌توان به این نتیجه رسید که شبه‌سنج‌‌های صوتین مرتبط با زمان واخنش در بازه اوکتاو 250 و 500 هرتز از حالت استاندارد خارج می‌شود. این نتیجه می‌تواند در ارائه راه‌حل مناسب برای بهبود شرایط صوتین تاثیرگذار باشد.