نظر به اهمیت ویژه پیشگیری از بروز عارضه در شریان کاروتید در سامانه قلبی- عروقی، بررسی رفتار کشسان شریان کاروتید در پی پرتودرمانی بهعنوان نشانگر آسیب، امری ضروری بهنظر میرسد. در این تحقیق 24 بیمار که شریان کاروتید مشترک آنها در میدان تابشی قرار میگیرد، انتخاب شدند. با کانتور نمودن کاروتید مشترک آنها در تصاویر متوالی سیتی اسکن، دوز جذبی دریافتی کاروتید آنها به کمک نرمافزار طراحی درمان تعیین شد. تصویربرداری فراآوایی از حرکت دیواره شریان کاروتید در دو حالت قبل، از اولین جلسه درمان و بعد از اتمام فرآیند پرتودرمانی انجام شد. سپس تغییرات لحظهای ضخامت اینتیما- مدیا و دیواره شریان در راستای شعاعی توسط پردازش تصاویر با برنامه مبتنی بر الگوریتم بیشینه گرادیان انجام شد. براساس تغییر نسبی قطر شریان، مدول الاستیک برآورد شد. نتایج نشان دادند سهم دوز دریافتی کاروتید از میزان دوز تجویزی 0/24±0/82 گری است. همچنین، مدول یانگ شریان در پی روند پرتودرمانی نسبت به حالت پیش از درمان 0/21±1/58 میباشد که این روند با افزایش ضخامت اینتیما- مدیا همراه است و بهعنوان پیش آهنگی برای سکته مغزی محسوب میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
زیستصوتیّات دریافت: 1397/12/11 | پذیرش: 1398/6/3 | انتشار: 1398/6/31