در این مطالعه، روشی برای تخمین غیرتهاجمی تنش (استرس) وارد بر دیواره قلبی در فاز دیاستول با استفاده از پردازش تصاویر فراصدای اکوکاردیوگرافی و داپلر بافتی ارائه میشود. هدف از مطالعه برآورد تنش دیواره قلب به عنوان علامتی برای شناسایی افراد مبتلا به تنگی عروق کرونر است. 29 بیمار با تنگی بیش از 70 درصد، 30 بیمار با تنگی 50 تا 70 درصد و 35 فرد سالم بهعنوان گروه کنترل در این مطالعه شرکت کردند. با استفاده از فن های تصویربرداری فراصدایی اکوکاردیوگرافی دوبعدی، داپلر بافتی و داپلر تپی (پالسی)، متوسط تنش دیواره در سگمان های انتریور و سپتوم بین بطنی با توجه به ضخامت دیواره ها، ابعاد بطن چپ و فشار انتهای دیاستول به صورت غیرتهاجمی برآورد گردید. در نتایج تحلیل آماری تمایز معنیداری میان تنش برآوردشده در انتهای فاز دیاستول، بین گروههای بیمار با تنگی های شدید، متوسط و افراد سالم در تمامی سگمان های دیواره وجود دارد. بیماران مبتلا به گرفتگیهای شدید در شریان کرونری نزولی قدامی چپ دارای تنش دیاستولیک بیشتری نسبت به بیماران با تنگی متوسط و افراد سالم هستند. میانگین افزایش تنش انتهای دیاستول در راستای طولی و شعاعی، با بروز تنگی متوسط در دیواره انتریور برابر 12/6 و 13/4 و با بروز تنگی شدید برابر 57 و 103 درصد هستند، در دیواره سپتوم میانگین افزایش تنش انتهای دیاستول در راستای طولی و شعاعی بر حسب درصد، با بروز تنگی متوسط برابر 9/1 و 17/6، و با بروز تنگی شدید برابر 64 و 63/3 درصد هستند. بنابراین با بررسی تصویر فراصدایی و پردازش آن در بیماران با تنگی عروق کرونر، نشان داده شده که تنش دیواره در انتهای فاز دیاستول میتواند به عنوان یک شاخص مهم غیرتهاجمی، در ارزیابی عملکرد میوکارد قلبی مورد توجه قرار گیرد.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
زیستصوتیّات دریافت: 1399/10/20 | پذیرش: 1399/12/12 | انتشار: 1399/12/20