سال 10، شماره 1 - ( دو فصل‌نامه انجمن مهندسی صوتیات ايران بهار و تابستان 1401 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 88-81 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Bahreini A, Talafi Noghani M, Saghafi Yazdi M, Ghasemi Yeklangi A. Acoustic damping performance of aluminum nanocomposite foams with different additive of carbon nanotubes and comparison that with conventional rockwool (Research Article). مجله انجمن علوم صوتی ایران (مهندسی صوتیات سابق) 2022; 10 (1) :81-88
URL: http://joasi.ir/article-1-239-fa.html
بحرینی عباس، تلافی نوغانی محمد، ثقفی یزدی مرتضی، قاسمی یکلنگی اکبر. عملکرد میرایی صوتی فوم‌های نانوکامپوزیتی آلومینیوم با افزودنی‌های مختلف نانولوله‌های کربنی و مقایسه آن‌ها‌ با پشم سنگ متداول (مقاله پژوهشی). مجله انجمن علوم صوتی ایران (مهندسی صوتیات سابق). 1401; 10 (1) :81-88

URL: http://joasi.ir/article-1-239-fa.html


چکیده:   (1320 مشاهده)
فوم‌های آلومینیوم یاخته باز (سلول ‌باز) خواص میرایی صوتی خوبی دارند. در این پژوهش با هدف ارتقاء ظرفیت میرایی صوتی این فوم‌ها، 0/9، 1/5 و 3 درصد وزنی نانولوله‌های کربنی به فوم آلومینیوم افزوده شدند. فوم‌ها به روش فضاساز در متالورژی پودر تولید گردیدند. نتایج نشان دادند فوم نانوکامپوزیتی آلومینیوم- 0/9 درصد وزنی نانولوله کربنی بیشترین میانگین افت تراگسیل صدا را در محدوده بسامدی 500-2048 هرتز با 43/11 دسی‌بل داشته که در مقایسه با میانگین افت تراگسیل صدای آلومینیوم خالص با 18/35 دسی‌بل، در حدود 135 درصد بهبود داشته است. هم‌چنین این نمونه با پشم‌سنگ چگالی 120 کیلوگرم بر متر مکعب، که عموماً بهترین انتخاب در صنعت عایق‌سازی صوتی می‌باشد، مقایسه گردید. فوم نانوکامپوزیتی آلومینیوم- 0/9 درصد وزنی نانولوله کربنی علاوه بر کاهش ضخامت، بیش از 157 درصد میانگین افت تراگسیل صدا را بهبود داده است.
متن کامل [PDF 914 kb]   (1084 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: جذب‌ صوتی
دریافت: 1400/11/30 | پذیرش: 1401/6/13 | انتشار: 1401/6/31

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.