شاخص کرنش (استرین) برای سنجش تنش (استرس) پوسچرال در اندام‌های فوقانی بکار می‌رود و به علت سرعت بالای کار، پوسچر نامناسب بدنی، اعمال نیروی زیاد، استراحت‌های ناکافی و کار تکراری بوجود می‌آید و از علل شکایات کارگران در بخش ماشین‌کاری صنایع سازنده قطعات گازسوز است که در برخی ایستگاه‌های کاری دارای صدای بالاتر از 85 دسی‌بل هستند. اطلاع از اثر صدا بر شاخص کرنش (استرین) این کارگران، موضوع این تحقیق است. حجم نمونه 50 نفر شامل دو گروه در معرض صدای بالا و در معرض صدای کم است. بخش اداری نیز به عنوان شاهد بررسی شد. جمع‌آوری اطلاعات با پرسش‌نامه نوردیک صورت گرفت. ارزیابی پوسچر با مشاهده هر وظیفه و تکمیل سیاهه بررسی (چک لیست) شاخص کرنش (استرین) انجام شد. متغیر شدت تلاش با اندازه‌گیری ضربان قلب فرد در حین فعالیت با دستگاه آزمون ورزش سنجیده شد و شاخص بورگ محاسبه و در عدد شاخص کرنش (استرین) بکار رفت. سنجش صدا با استفاده از صداسنج و دُزسنج به تناسب نوع صدا (یکنواخت و متغیر) صورت گرفت. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون‌های من- ویتنی، کروسکال- والیس، تحلیل واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. بین سابقه کار و درد گردن، درد شانه، درد مچ، ارتباط معنادار بدست آمد. یافته‌ها نشان دادند که بین شاخص کرنش (استرین) دو گروه در مواجهه با صدا تفاوت وجود دارد، اما معنادار نیست. افزایش نوفه به بالای 85 دسی‌بل باعث افزایش شاخص کرنش (استرین) می‌گردد، ولی این نتیجه از نظر آماری معنادار نیست.